Sanatçı Maja Weyermann’ın video yerleştirmesi, Ermenilerin 1915’ten önce Türkiye’deki halı üretimi ve ticaretinde oynadıkları rolü ele alırken, bu tarihi İstanbul’daki Ermeni vakıflarına ait mülklere el konmasıyla bağlantılandırıyor. İzleyiciyi maddi mirasın haczi ve kültürel mirasın yok edilmesiyle yüzleşmeye davet ediyor ve Ermeni soykırımının bu iki yönünü, oldukça kişisel bir üslupla tasvir ediyor.
Weyermann 2014’teki bir misafir sanatçı programı sırasında kültürel hafızanın unsurları olarak Anadolu halıları üzerine araştırma yaparken, 1915 öncesinde Türkiye’deki halı ticaretinde Ermeni zanaatkârların ve tüccarların kilit rolünü öğrenir. Bu sırada, İstanbul’daki terk edilmiş binalar ve restitüsyon işleri arasındaki bağlantı sanatçının dikkatini çeker. Hemen hemen aynı günlerde Hrant Dink Vakfı’nın, Ermeni vakıflarının Türk devleti tarafından el konan taşınmazlarının kapsamlı bir envanterini içeren, 2012 tarihli beyannamesiyle karşılaşır.
Weyermann işinde, HD video kayıtlarıyla 3-D animasyonları birleştiriyor. 3-D animasyonları, başka şekilde gösterilmesi mümkün olmayan mekanlara dair (anılar, hayaller …) deneyimleri yaratabilmek için kullanırken, video kayıtları yapıtı belirli bir “gerçek” duygusu üzerine oturtmaya yarıyor. Yerleştirmeye eşlik eden ses kaydı bir öyküleme, sesler ve müzikten oluşuyor ve bağımsız bir işitsel peyzaj oluşturuyor. 1936 doğumlu Ermeni bir halı ustasıyla yapılmış bir görüşme de sergide yer alıyor.
Sergi, Berlin Senatosu Kültür İşleri Bölümü tarafından destekleniyor.
DEPO 2015 sergi programı Calouste Gulbenkian Vakfı işbirliği ile gerçekleşiyor.
* * *
Maja Weyermann’s video installation makes reference to the role Armenians played in carpet production and trade in Turkey before 1915, and interconnects this history with the expropriation of the immovable assets of Armenian foundations in Istanbul. The artist invites the viewers to confront the expropriation of material heritage and the obliteration of cultural heritage and depicts, in a very personal way, these two aspects of the Armenian genocide.
During a residency in 2014, the artist planned to make a film about Anatolian carpets as a part of cultural memory and their connotations in this context. Soon after she started her research, she came across with the key role of Armenian craftsmen and women and dealers in the carpet trade in Turkey before 1915. Another observation Weyermann made during her residency was the link between the vacant real estate and restitution procedures in Istanbul. Around the same time, she came across the 2012 Declaration of the Hrant Dink Foundation, which documented the confiscation of properties belonging to Armenian foundations by the Turkish state.
In her work, Weyermann combines real HD video footage with 3-D animations. 3-D animation is used to create an experience of space that would otherwise be impossible to render (memories, imagination, etc....), while the video recordings ground the work in a sense of “the real”. The audio track includes a narration, sounds and music, and it works as an independent soundscape. Additionally, the installation includes an interview with an Armenian carpet maker, born in 1936.
The exhibition is generously supported by The Berlin Senate Chancellery – Cultural Affairs Department.
2015 Exhibition Program of DEPO is being realized in cooperation with Calouste Gulbenkian Foundation.
Maja Weyermann - Uzaktan Mektuplar | Letters from Abroad / 13 haziran - 16 temmuz 2015 | 13 June - 16 July 2015; Tütün Deposu, Lüleci Hendek Cad. No:12, Tophane - 34425 İstanbul; Tel.: +90 212 292 3956
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder