Bir bağda, bir salkım üzüm olsam da,
Zamanı gelince kesseler beni,
Fabrikada dibeklere dolsam da,
Preste sıkarak ezseler beni.
Pres beni iyicene sıktı mı,
Çekirdeğim kabuğumdan çıktı mı,
Şıra tavasına suyum aktı mı,
İnce eleklerden süzseler beni.
Vaktiyle üzümken döndüm mü suya,
İçime çalarlar tahurdan maya,
Badehu doldurup ağaç fıçıya,
Aylarca hapsedip üzseler beni.
Şaraba dönmüşsem, takdire uyup,
İnsanlar bana da ihtiyaç duyup,
Fıçıdan çıkarıp camlara koyup,
Mecliste sofraya dizseler beni.
Derviş Kemal der ki budur efkârım,
Gerçek insanlara yoktur zararım,
Dergah-ı Ali'de güzel dostlarım,
Kevser niyetine içseler beni.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder