Bu Blogda Ara

7 Aralık 2015 Pazartesi

Biz İnsan mıyız? Türümüzün Tasarımı - İnsan, Tasarlayan Canlıdır

3. İstanbul Tasarım Bienali'nin başlığı ve teması açıklandı.

İstanbul Kültür Sanat Vakfı (İKSV) tarafından düzenlenen İstanbul Tasarım Bienali’nin üçüncüsü 22 ekim - 4 aralık 2016 tarihleri arasında gerçekleştiriliyor. 3. İstanbul Tasarım Bienali’nin başlığı ve teması, küratörler Beatriz Colomina ve Mark Wigley tarafından 1 aralık 2015 tarihinde İstanbul Arkeoloji Müzeleri Kütüphanesi’nde yapılan medya toplantısıyla açıklandı.

İstanbul Tasarım Bienali Direktörü Deniz Ova’nın hoş geldiniz konuşmasının ardından küratörler Beatriz Colomina ve Mark Wigley, bienalin “Biz İnsan mıyız?: Türümüzün Tasarımı: 2 saniye, 2 gün, 2 yıl, 200 yıl, 200.000 yıl” başlığını açıkladı ve serginin temasına dair bilgi verdi.

3. İstanbul Tasarım Bienali’nin “insan” ve “tasarım” kavramları arasındaki yakın ilişkiyi inceleyeceğini belirten küratörler Beatriz Colomina ve Mark Wigley, temayla ilgili şunları söyledi:

“Tasarım hep insanın hizmetindeymiş gibi görünse de, asıl iddiası insanı yeniden tasarlamak. Dolayısıyla tasarımın tarihi bir yandan da “insan” anlayışının zamanla evirilmesinin tarihi. Tasarıma dair konuşmak, türümüzün durumu hakkında konuşmak demek. İnsanlar ürettikleri tasarımların etkisiyle köklü değişimler geçirirken tasarım dünyası da bir yandan genişliyor. Her şeyin tasarlandığı bir devirde yaşıyoruz: büyük bir özenle şekillendirdiğimiz kişisel görünümümüz ve dijital kimliğimiz, bizi çevreleyen kişisel cihazlar, yeni maddeler, arayüzler, ağlar, sistemler, altyapılar, veriler, kimyasallar, organizmalar ve genetik kodların hepsi tasarlanıyor. Her gün uzayın derinliklerinden kendi bedenimiz ve beynimizin derinliklerine uzanan binlerce tasarım katmanını tecrübe ediyoruz. Tam anlamıyla tasarımın içinde yaşıyoruz; kendi vücudundan çıkan salgılarla ördüğü ağın içinde yaşayan bir örümcek gibi. Ama örümcekten farklı olarak biz, birbiriyle örtüşen ve etkileşen sayısız ağ örmüşüz. Hatta gezegenimiz bile jeolojik bir katman hâline gelmiş tasarımla tamamen örtülmüş vaziyette. Tasarım dünyasının artık bir dışı yok. Tasarım, dünya hâline geldi.

Bizi insan yapan şey tasarım. İlk aletlerden, katlanarak genişleyen insan kabiliyetine, sosyal yaşamın temelinde tasarım var. Öte yandan tasarım, eşitsizlikler ve yepyeni görmezden gelme biçimleri de oluşturuyor. Bir yandan dünyada hiç olmadığı kadar insan savaş, kanunsuzluk, yokluk ve iklim şartları nedeniyle zorunlu olarak yerinden olurken, diğer yandan insanın genetik yapısı ve iklimin kendisi aktif olarak yeniden tasarlanıyor. Artık ‘iyi tasarım’ olgusuna sığınamayız. Tasarımın baştan tasarlanması gerekiyor.”

Beatriz Colomina ve Mark Wigley, “Biz İnsan mıyız?: Türümüzün Tasarımı : 2 saniye, 2 gün, 2 yıl, 200 yıl, 200.000 yıl” temasının tüm dünyadan ve farklı alanlardan tasarımcı ve düşünürleri, birbirleriyle bağlantılı sekiz önermeye yaklaşımlarını paylaşmaya davet ettiğini belirtiyor:
  • Tasarım daima insanın tasarımdır
  • İnsan tasarlayan canlıdır
  • Türümüz, sonsuz tasarım katmanları arasında durmaktadır
  • Tasarım, insanın kabiliyet alanını kökten genişletir
  • Tasarım sürekli köklü eşitsizlikler yaratır
  • Görmezden gelmenin tasarımı bile tasarımdır
  • "İyi tasarım" anesteziktir
  • Anestezik tasarım, insanlığımıza dair önemli sorular sorar
3. İstanbul Tasarım Bienali’nin bir arkeoloji projesi olduğunu söyleyerek bu bienalin gerçek hayatın bilimkurguyu geride bıraktığı günümüz dünyasında tasarımın yeri üzerine çok mecralı bir belgesel çalışması olmayı hedefliğini anlatan küratörler, bienalin günümüz tasarımının uçlardaki hâlini, ilk standardize süslemeler ve ilk ayak izlerinden en yeni dijital ve karbon ayak izlerine uzanan, türümüzün 200.000 yıllık tarihi bağlamına yerleştireceğini belirtti.

Beatriz Colomina ve Mark Wigley konuşmalarında ayrıca, bienalin kavramsal çerçevesini büyük düşünür, diplomat ve sanatçı, aynı zamanda Osmanlı arkeoloji biliminin ve insanın ilk dönemlerine ait 1 milyondan fazla arkeolojik esere ev sahipliği yaparak tarihin izini süren, çok kıymetli bir tasarım müzesi de olan İstanbul Arkeoloji Müzeleri’nin kurucusu Osman Hamdi Bey’in kitaplarının arasında sunmaktan onur duyduklarını not düştüler. Bir güncel tasarım bienalinin, bu müzede ziyaretçilerin etrafını saran eserlerinki gibi koleksiyonları barındırarak tasarım tarihinin bir uzantısı olması gerektiğini ifade eden küratörler, normal koşullarda bir bienalin geçmiş iki seneye odaklandığını, bu bienalin ise iki saniye öncesinden 200.000 yıl evvele kadarki zaman dilimine odaklanacağını belirttiler. Türkiye ve yakın çevresinden arkeolojik eserlerin bienalin kalbinde yer alacağını ve tasarıma dair güncel düşüncelere farklı bir açıdan bakmamıza olanak vereceklerini de eklediler.

Bienalin kapsayıcı ve tek bir görsel kimliği yok. Bunun yerine genç tasarımcılar Pemra Ataç, Yetkin Başarır, Özge Güven, Okay Karadayılar ve Sarp Sözdinler, bienalin sokaklardan yayınlara, sergiye ve internet üzerindeki çalışmalara kadar uzanan çeşitli boyutları için farklı grafik çalışmaları geliştiriyor. Bu çoklu görsel kimliğin kendisi de bienalin tasarım üzerine oluşturacağı düşünce zemininin önemli bir parçası oluyor. Benzer şekilde, Andrés Jaque ve özellikle de Office for Political Innovation’ın (Roberto Gonzalez Garcia, Laura Mora, Federico Landi) hazırlayacağı sergi tasarımı da düşünce ve tartışmalar için etkileşimli bulutlar gibi işlev görüyor. Evangelos Kotsioris’in yardımcı küratör olarak görev alacağı bienalin internet üzerindeki çalışmalarını Iván López Munuera yürütüyor..

İstanbul Tasarım Bienali

İKSV tarafından ilki 2012 yılında düzenlenen İstanbul Tasarım Bienali, kentsel tasarım (şehir ve bölge planlama), mimarlık, iç mimarlık, endüstriyel tasarım, grafik tasarım, moda ve tekstil tasarımı ile yeni medya tasarımı gibi başlıca disiplinleri ve ilgili tüm yaratıcı alanları kapsıyor.

İstanbul Tasarım Bienali, bu alanların tümüne ait üretimleri, yenilikçi fikirleri ve söylemleri ortaya koymayı, kamuoyundaki “tasarım” farkındalığını artırmayı, tasarımın üretime, ekonomik kalkınmaya, sosyal ve toplumsal gelişime, kültürel etkileşime ve bireylerin yaşam kalitesine nüfuz eden etkisini vurgulamayı hedefliyor. İstanbul ve çevresindeki coğrafyadan doğan farklı bakış açılarının küresel çerçevede oluşmuş tasarım söylemlerini zenginleştireceği inancıyla yola çıkan İstanbul Tasarım Bienali, etkinliklerinde yurtdışından önemli örnekleri İstanbul’da sunmayı ve ülkemizdeki yaratıcı potansiyeli dünyadaki yaratıcı endüstrilere tanıtmayı amaçlıyor.

Beatriz Colomina

Mimarlık tarihçisi ve teorisyen, Princeton Üniversitesi’nde Mimari Profesörü ve Medya ve Modernite Programının Kurucu Direktörü. Kitapları arasında Mimari Manifesto: Mies’in Hayaleti (Sternberg Press, 2014), Klipsle/Bas/Katla: Küçük Dergilerin Radikal Mimarisi 196X-197X (2010), Ev Hayatı Savaş Halinde (2007), Mahremiyet ve Kamusallık: Kitle İletişim Aracı Olarak Modern Mimari (1994/ Metis Yayıncılık, 2011) ile Cinsellik ve Mekan (1992) sayılabilir. Küratörlüğünü yaptığı Klipsle/Bas/Katla: Küçük Dergilerin Radikal Mimarisi 196X-197X sergisi 2006’da New York’taki Storefront for Art and Architecture’da açıldı ve o günden bu yana Documenta 12, Londra Mimari Derneği ve Montreal’deki Kanada Mimari Merkezi dâhil, dünya çapında 12 şehirde sergilendi. Küratörlüğünü üstlendiği diğer sergiler, Playboy Mimarisi, 1953-79 NAi Maastricht’te 2012 yılında açıldıktan sonra 2014’te de Frankfurt’taki Mimarlık Müzesi’nde sergilendi; Radikal Pedagojiler ise 2013 Lizbon Trienali, 2014 Venedik Bienali ve 2015 Varşova Under Construction Festivali’nde yer aldı. Madrid doğumlu Beatriz Colomina New York’ta yaşıyor.

Mark Wigley

Yeni Zelanda asıllı olup New York’ta yaşayan mimari teorisyen, eleştirmen ve tarihçi, Columbia Üniversitesi Mimari, Planlama ve Koruma Yüksekokulu Profesörü ve Onursal Dekanı. Yapıbozum Mimarisi: Derrida’nın Uğrak Yeri (1995), Beyaz Duvarlar, Tasarımcı Giysileri: Modern Mimarlığı Biçimlendirmek (1995) ve Constant’ın Yeni Babil’i: Arzunun Hiper-Mimarisi (1998) kitaplarını yazan Wigley, Aktivist Çizim: Constant’ın Yeni Babil’inden Öteye Sitüasyonist Mimarilerin İzinde (2001) kitabının da Catherine de Zegher ile birlikte eş-editörlüğünü üstlendi. Ayrıca, Volume Dergisinin kurucuları arasında yer aldı. New York’taki MoMA ve Drawing Center, Rotterdam’daki Witte de With ve Montreal’deki CCA’da çeşitli sergilerin küratörlüğünü yaptı. Mark Wigley’in Buckminster Fuller A.Ş.: Radyo Çağında Mimari (Lars Muller, 2015) başlıklı yeni kitabı ise yakında piyasaya çıkacaktır.

Pemra Ataç

Eskişehir'de doğdu. Anadolu Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Grafik Bölümü'nü tamamladı. Y&R/Reklamevi, Rainey Kelly Campbell Roalfe / Y&R Londra ve Alametifarika'da art direktör olarak, ardından TBWA\Istanbul'da kreatif direktör olarak çalıştı. İki kere "Eczacıbaşı Vakfı, Yılın Genç Grafik Tasarımcısı" seçildi. 2008’de kendi tasarım ajansı Daniska’yı kurdu. Ayrıca 2013’ten beri Rabarba’da yönetici kreatif direktörlük yapıyor. İşleri ile Grafikler Meslek Kuruluşu Sergilerinde ve Kristal Elma’da onlarca ödül aldı. Advertising Age’in tüm dünyada düzenlediği ‘Women To Watch’ tarafından 2014’te Türkiye’nin fark yaratan 15 kadınından biri seçildi. Marka ismi, marka stratejisi, amblem, logo, afiş, ambalaj, kitap tasarımı, basın ilanı, reklam filmi ve interaktif gibi farklı alanlarda çalışmalar yapıyor.

Yetkin Başarır

İstanbul’da yaşayan ve çalışmalarına devam eden çok yönlü bir tasarımcı. Ayrıca, I-AM tasarım ajansının da kreatif direktörlüğünü yürütüyor. 2011 yılında TÜSİAD Logo Tasarım Yarışması’nı kazandı, 2004 yılında Grafik Ürünler Sergisi’nin jüri üyeliğini üstlendi. Ona ait fotoğraflar Edisyon, İstanbul (2010), … için Sanat, Platform Garanti Güncel Sanat Merkezi, İstanbul (2005) ve Berlin ve Stutgart’taki IFA Galerileri’nde (2004) sergilendi. Tasarladığı sayısız kitap ve sergi katalogları dışında işlerinden bazıları şunlar: İstanbul 2010 Avrupa Kültür Başkenti kurumsal kimlik tasarımı, İstanbul kent kimliği sistemi için Kent yazı karakteri (2006). Son dönemde Halil Altındere ve Süreyyya Evren tarafından kaleme alınan “Contemporary Art in Turkey 1986-2006” adlı kitabın da tasarımını yaptı.

Özge Güven

1987 doğumlu. Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Grafik Tasarım Bölümü’nü birincilikle 2010’da bitirdi ve aynı bölümde yüksek lisansa devam etti. İşleri, European Design Awards, Kırmızı Basında En İyiler, Kristal Elma, Grafikerler Meslek Kuruluşu, Media Cat Felis, EPICA gibi yarışmalarda ödüllendirildi, Cannes Lions’ta kısa listede yer aldı. Halen TBWA/İstanbul’da Senior Sanat Yönetmeni ve Akbank ekibinde yer alıyor.

Okay Karadayılar

1983 yılında Bursa’da doğdu. İstanbul Bilgi Üniversitesi Görsel İletişim Tasarımı Bölümünü bitirdi. Kamusal mekanda tasarım üzerine bir düşünce platformu olan İmkanmekan’ın; bağımsız sanatçı kitabı yayıncıları kollektifi Bandrolsüz’ün ve her yıl gerçekleşen kitap tasarımı etkinliği Book Lab’in kurucularından. 2004 yılından beri bağımsız olarak, çoğunlukla kültür ve sanat mecralarında çalışıyor.

Sarp Sözdinler

1989 yılında İzmir’de doğdu. Bahçeşehir Üniversitesi’nde Bilgisayar Mühendisliği okuduktan sonra, Mimar Sinan Güzel Sanatlar Ünivesitesi ve Uygulamalı Sanatlar Üniversitesi, Viyana’da grafik tasarım eğitimi aldı. Ardından Belçika’da Base Design ve İtalya’da VtwoB tasarım stüdyolarında; de Singel, Xavier Hufkens Gallery, The Olympic Museum gibi kurumlara çalışarak stajını tamamladı. Türkiye’ye döndükten sonraki 2 yıllık süreçte çeşitli periyotlar halinde Bülent Erkmen, Mehmet Ali Türkmen, Haluk Tuncay, Pemra Ataç gibi tasarımcılarla beraber çalıştı. 2014 yılının Mayıs ayında tek kişilik tasarım atölyesi Studio Sarp Sozdinler’i kurdu. 2016 yılında Sagmeister&Walsh tasarım stüdyosunda çalışmak için New York’a gidiyor.

Andrés Jaque / Office for Political Innovation

Mimarlığın toplumların evrilmesine etkisini tasarım ve politika arakesitinde araştıran, New York ve Madrid merkezli bir mimari tasarım ofisidir. Ofis, ‘COSMO, MoMA PS1’, ‘Plasencia Clergy House’, ‘House in Never Never Land’, ‘IKEA Disobedients’, ‘TUPPER HOME’, ‘Mies as Renedered Society’ ve ‘ESCARAVOX’ gibi projeleri hayata geçirdi. MoMA’nın koleksiyonuna giren Office for Political Innovation’ın işleri, ayrıca Viyana’daki MAK, Tel Aviv Sanat Müzesi ve Londra Tasarım Müzesi’nde sergilendi. Andrés Jaque (mimar, ETSAM, 1997; Heinrich Tessenow Stipendiat, 1998-99), Columbia Üniversitesi GSAPP’ta İleri Mimari Tasarım Bölümünde eğitim veriyor ve Princeton Üniversitesi Mimarlık Fakültesi’nde misafir öğretim görevlisi olarak çalışıyor. Çalışmaları, A+U, Domuus, El Croquis, The New York Times, The Wall Street Journal, Vogue, Volume ve Wired gibi farklı platformlarda yayımlandı.

Evangelos Kotsioris

Princeton Üniversitesi, Mimarlık Tarihi ve Kuramı Programında hazırladığı Komp’iuter Architecture(s): 195X-198X başlıklı çalışmasıyla doktora eğitimine devam ediyor. Araştırmaları, bilim, teknoloji ve medyanın kesişim düzleminde yoğunlaşıyor. 2009 yılında en yüksek dereceyle mezun olduğu Selanik Aristotle Üniversitesi Mimarlık Okulu’nun ardından 2011 yılında Harvard Graduate School of Design’da yüksek lisans eğitimini tamamladı. 2007-08 yıllarında Rotterdam’da OMA-AMO’da profesyonel deneyim kazanan Kotsioris, Princeton Üniversitesi Mimarlık Okulu, A&a, Harvard GSD, Boston Mimarlık Okulu ve the Cooper Union’da dersler verdi. 2014 yılında Venedik Bienali 14. Uluslararası Mimarlık Sergisi kapsamında Mansiyon Ödülü kazanan Radical Pedagogies adlı araştırma projesinin eşküratörlüğünü üstlendi. Kotsioris’in, The Architectural Review, New Geographies, Volume, Conditions, On Site ve Pidgin gibi pek çok platformda yazıları yayımlandı. Venedik Bienali (2006), Dünya Mimarlık Trienali (2009), 6. Genç Yunan Mimarlar Bienali (2010) ve GREAT 2013 gibi sergilerde ve GSD Platform, Conditions, Frame ve Mark gibi yayınlarda tasarımlarıyla dikkat çekti.

Iván López Munuera

Princeton Üniversitesi, Mimarlık Tarihi ve Kuramı Programında doktora çalışmasını sürdüren bir güncel sanat / mimarlık eleştirmeni ve küratörü. Araştırmalarında güncel sanat yazımını sosyal bilimler ve kitlesel medya çalışmalarının eleştirel bağlamında inceliyor. Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofía, ACAX, Ludwig Museum, CA2M, Matadero Madrid, ARCO, MAPFRE Foundation, Comunidad de Madrid, Fundació Suñol, Centro Andaluz de Arte Contemporáneo ve Instituto Complutense de Ciencias Musicales gibi pek çok kurumda çeşitli küratörlük görevleri üstlendi. The Dark Side Of The Party, Festival SOS4.8, 2015; Fan Riots, Festival SOS4.8, 2014; Pop Politics: Activisms at 33 Revolutions, CA2M, 2012-13; El Ranchito, Matadero, 2010-12; Circuitos MMX, Comunidad de Madrid, 2010; Los Esquizos de Madrid, MNCARS, 2009; Fundació Suñol, 2009 ve CAAC, 2010, küratörlüğünü yaptığı sergiler arasında sayılabilir.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder