[KanalKultur] - 1960 yılların getirdiği değişimler, bizim aile birimimizde gözle görülür haldedir.
Ablam ve ben, ortaokulu da Musevi Lisesi'nde bitirirken, annem Ester Kohen'in bizler için erişilmesi daha güç beklentileri vardır: Musevi Lisesi'nin öğrenci sayısı azalırken, annemin bizleri yabancı dil öğreten Amerikan Kız Koleji'ne göndermek gibi güçlü bir isteği bulunmaktadır.
Babam ise, değişimden memnun görünmemektedir. Elinde olsa, zamanı bile durdurmak ister...
Şişhane ve Kuledibi'ndeki Museviler iyice azalmış; çoğu Taksim, Şişli, Osmanbey gibi semtlere taşınmaya başlamıştır. Çocukları, artık değişik özel ve devlet okulllarında okumaktadır...
Bizim mahallede Yahudiler arası komşuluklar, dostluklar azalmış; herkes kabuğuna çekilmiş gibidir.
© Roz Kohen - Bir bahar ziyareti: Muazzez Hanım'ın evinin önünde. Elimde transistorlu radyo... Ne kadar da modern değil mi?.. (1964) |
Ellili yıllarda eti Kuledibi'ndeki Kosher et satandan alan annem, fiyatlarını pahalı bulduğundan, Yahudi olmayan kasaplardan veya Migros'tan alır durumdadır.
Beyoğlu'nun eski canlılığı, yerini daha kalitesiz filmlere bırakırken, sinema ve tiyatro ziyaretlerimiz giderek azalır...
Gözde tiyatro ve filmler şimdi Nişantaş'ındaki Konak ve Elmadağ'daki Şan sinemalarındadır.
Bir zamanlar Şişhane ve Tünel'de yaşayan terzi, doktor ve dişçilerimiz de Kurtuluş, Harbiye ve Şişli'ye taşınmıştır.
Yazları ise İstanbul'un Kadıköy sahillerinde küçük bir yer kiralayıp denizin tadını çıkarmaya devam ederiz... [KanalKultur]
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder